کتاب فن نواختن پیانو

اغلب نوازندگانی که با متدهای قدیمی نظیر چرنی و یا سایر متدهای قرن 19 کار کرده‌اند به خوبی می دانند که تاکید اصلی این متد ها برروی استقلال انگشتان است.

تفکر دستیابی به استقلال هر چه بیشتر انگشتان مسیر اغلب متدهای آموزش پیانو قرن 19 محسوب میشود و همین موضوع علت اصلی بسیاری از صدمات و ضایعات جسمی در پیانیست ها است. در قرن بیستم با پیشرفت بیشتر علم پزشکی،‌ و گسترده تر شدن عوارض و ضایعات جسمی در نوازندگان، جنبش های فکری متعددی برای بررسی دقیقتر تکنیک صحیح نوازندگی شکل گرفت و نهایتا منجر به این شد که روشهای صحیح تری برای نواختن پیانو پیشنهاد شود. موضوعی که شاید بسیاری از نوازندگان بزرگ و قدرتمند دنیا نمی توانستند به طور صحیح آموزش بدهند. گیورگی ساندور(György Sándor, 1912-2005) نویسنده‌ی این کتاب ، پیانیست و آهنگساز اهل مجارستان هست که موسیقی را با بلابارتوک و زولتان کدای آموخته و تا آخر عمر ، دوست صمیمی بلابارتوک بود. وی به عنوان پیانیست، کنسرتهای متعددی را اجرا کرد و آثار آهنگسازانی نظیر بتهوون، باخ، برامس، لیست، راخمانینف و … را اجرا و ضبط کرده است.

نام لاتین این کتاب On Piano Playing: Motion, Sound, Expression است که در دنیا به عنوان یکی از کتابهای تاثیر گذار در ارتقاء تکنیک پیانو شناخته می‌شود. این کتاب دقیقا به نقطه‌ی ضعف اصلی اغلب پیانیستها اشاره می‌کند و هدف اصلی آن بیان ایده‌ی مشارکت تمامی اعضای بدن در نواختن پیانو است.

نحوه قرار گیری و حرکت مچ، ساعد، بازو در شرایط مختلف نظیر اجرای لگاتو، استاکاتو،‌ گام نوازی و … به تفصیل در این کتاب مورد بحث و بررسی قرار گرفته و شکلها و تصاویر متعددی هم برای بیان شفاف تر مطلب ارائه شده است. برای آن دسته از نوازندگانی که تنها از متدها و تفکر قرن 19 برای یادگیری و یا آموزش پیانو استفاده کرد‌ه‌اند،‌ اولین مطالعه میتواند بسیار جذاب باشد، چرا که نکاتی که در این کتاب مورد بحث واقع میشود جزء چالشهای اصلی هر نوازنده ای در مسیر یادگیری پیانو است و اغلب دوستان در اولین روز بین 50تا 100 صفحه از این کتاب رو مطالعه کرده اند ! که نشان دهنده موفقیت این کتاب در بیان مشکلات اصلی پیانیستها و نحوه‌ی مواجهه‌ی صحیح با آنهاست.

البته توصیه میکنم دوستانی علاقه مند به شیوه های صحیح تکنیک نواختن پیانو هستند، از متد خانم dorothy taubman هم استفاده کنند. به نظر من مطالعه این کتاب و سپس استفاده از توصیه های متد تابمن میتواند اغلب مشکلات را حل کند.

یکی از نکات مثبت این کتاب، ویراستاری استاد پورتراب هست که به نظر من بسیار با دقت و وسواس خاصی انجام شده و نهایتا باعث میشود که خواننده درک بهتری از مطالب داشته باشه.

=========================

اطلاعات کتاب:

عنوان لاتین :‌ On Piano Playing: Motion, Sound, Expression

سال نشر کتاب به زبان اصلی: 1981

عنوان فارسی :‌ فن نواختن پیانو،؛

نویسنده :‌ گیورگی ساندور؛

مترجم:‌ بهزاد تاهباز زاده؛

ویراستار :‌ استاد مصطفی کمال پورتراب؛

فهرست فصل ها :

1- موسیقی، حرکات و هیجانات

2- پیانو

3- سازوکار اجرایی انسان

4- افت آزاد

5-پنج انگشت،‌گام ها و آرپژ ها

6-چرخش

7-استاکاتو

8-حرکت حمله ای

9-خلاصه الگوهای تکنیکی اصلی

10-تشخیص و کاربرد الگوهای اصلی تکنیکی

11-استقلال و وابستگی متقابل انگشتان

12-پدال های پیانو

13-صدای آوازگونه

14-تمرین

15-به یادسپاری

16-بیان موسیقیایی

17-اجرا در حضور جمع

18-رفتار و انرژی اضافی